Los Bravú

Fe y afición Del 25 de abril al 5 de Julio de 2019

Nota de prensa y C.V.
Los Bravú. Fe y afición. Vista sala superior.
Los Bravú. Fe y afición. Vista sala superior.
Los Bravú. Fe y afición. Vista sala superior.
Los Bravú. Fe y afición. Vista sala superior.
Los Bravú. Fe y afición. Vista sala superior.
Los Bravú. Fe y afición. Vista sala superior.
Los Bravú. Fe y afición. Vista sala superior.
Los Bravú. Fe y afición. Vista sala superior.
Los Bravú. Fe y afición. Vista sala inferior.
Los Bravú. Fe y afición. Vista sala inferior.
Los Bravú. Fe y afición. Vista sala inferior.
Los Bravú. Fe y afición. Vista sala inferior.
Los Bravú. Fe y afición. Vista sala inferior.
Los Bravú. Fe y afición. Vista sala inferior.
Los Bravú. Fe y afición. Vista sala inferior.
Los Bravú. Fe y afición. Vista sala inferior.
Los Bravú. Fe y afición. Vista sala inferior.
Los Bravú. Fe y afición. Vista sala inferior.
Los Bravú. Fe y afición. Vista sala inferior.
Los Bravú. Fe y afición. Vista sala inferior.

 "A pintura é un camiño que se foi estreitando. A figuración é complicada nun mundo saturado de imaxes e calquera solución pictórica queda máis exposta á análise e á crítica pero aínda quedan posibilidades expresivas, recursos formais que seguir traballando. En Roma tivemos a grande oportunidade de visitar con toda liberdade museos e outros lugares con obras de arte que estudamos até a extenuación, foi unha gozada. Alí propuxémonos traer ao século XXI a arte quattrocentista italiana que máis nos atraía e vinculala ao que xa viñamos facendo.  


Procuramos traballar sempre os dous en tódalas etapas do proceso creativo de cada peza; compartimos tódalas ideas que van surxindo e o que imos aprendendo, de modo que nos divertimos xuntos. É precisamente a suma o que lle dá ese carácter tan específico aos traballos, do mesmo xeito que a fusión entre a pintura clásica europea dos séculos XV e XVI co deseño ou a ilustración máis recentes contribúen a estruturar unha narrativa gráfica coa que plantexar problemáticas contemporáneas.  

Os protagonistas dos nosos cadros son individuos de apariencia alienada, rostros melancólicos e miradas absortas que se mostran rodeados de todo tipo de artefactos e sobreexpostos a incontables estímulos, incapaces de dixerir a excesiva carga informativa que todos nós vivimos no presente. Facemos constantes referencias ás novas tecnoloxías de comunicación dixital e ás actitudes derivadas do seu uso, que configuran a sensación do presente perpetuo incentivando as dinámicas socioculturais que se non falsas, sí se antollan finxidas. 

Coidamos atentamente as texturas da pintura acrílica sobre grosos papeis, moitas veces de gran formato, e exploramos todas as posibilidades expresivas da superficie pictórica a través do xesto e dunha extensa paleta cromática. As escenografías resultantes son representacións líricas dos lugares e das personaxes ficticias pero cheas de verosimilitude. Somos Dea Gómez e Diego Omil, Los Bravú." 


"La pintura es un camino que se ha ido estrechando. La figuración es complicada en un mundo saturado de imágenes y cualquier solución pictórica queda más expuesta al análisis y la crítica pero todavía quedan posibilidades expresivas, recursos formales que seguir trabajando. En Roma tuvimos la gran oportunidad de visitar con toda libertad museos y otros lugares con obras de arte que estudiamos hasta la extenuación, fue una gozada. Allí nos propusimos traer al siglo XXI el arte quattrocentista italiano que más nos atraía y vincularlo a lo que ya veníamos haciendo.  

Procuramos trabajar siempre los dos en todas las etapas del proceso creativo de cada pieza; compartimos todas las ideas que van surgiendo y lo que vamos aprendiendo, de modo que nos divertimos juntos. Es precisamente la suma lo que le da ese carácter tan específico a los trabajos, de la misma forma que la fusión de la pintura clásica europea de los siglos XV y XVI con el diseño o la ilustración más recientes contribuyen a estructurar una narrativa gráfica con la que plantear problemáticas contemporáneas. 

Los protagonistas de nuestros cuadros son individuos de apariencia alienada, rostros melancólicos y miradas absortas que se muestran rodeados por todo tipo de artefactos y sobreexpuestos a incontables estímulos, incapaces de digerir la excesiva carga informativa que todos nosotros vivimos en el presente. Hacemos constantes referencias a las nuevas tecnologías de comunicación digital y a las actitudes derivadas de su uso, que configuran la sensación de presente perpetuo incentivando unas dinámicas socioculturales que si no falsas, sí se antojan fingidas. 

Cuidamos atentamente las texturas de la pintura acrílica sobre papeles gruesos, muchas veces de gran formato, y exploramos todas las posibilidades expresivas de la superficie pictórica a través del gesto y de una extensa paleta cromática. Las escenografías resultantes son representaciones líricas de lugares y personajes ficticios pero cargados de verosimilitud. 

Somos Dea Gómez y Diego Omil, Los Bravú."
© Copyright 2009-2024 TRINTA |  Aviso legal |  Política de cookies |  Favoritos |  Inicio